جاودانگی انسان و هوش معنوی

هوش معنوی توانایی فکر و عمل هوشمندانه، و مربوط به بعد معنوی انسان است؛ در واقع انسان با استفاده از معنا و ارزش زندگی مشکلات خود را با تکیه بر هوش معنوی حل می کند. بر پایه هوش معنوی است که انسان به بالا و بالاتر می اندیشد و سعی دارد تا به همه حرکات و سکنات خود اعتبار ماندگاری ببخشد. زیربنای این هوش باورها، عقاید، هنجارها و ارزش هایی است که مقصد و مقصود زندگانی انسان است. میل به جاودانگی و زندگی ابدی از امیال غریزی و به عبارتی فطری بشر است که به انحاء مختلف در حیات آدمی تجلی و نمود داشته است. اگر هوش معنوی وابسته به بعد معنوی زندگی آدمی است، جاودانگی و میل به آن نیز، نه در حیات مادی، بلکه در جنبه غیر مادی و متافیزیک انسان مطرح است. گرچه اکنون آگاهی و اطلاعات ما درباره موضوع هوش معنوی چندان زیاد نیست، اما با برشمردن برخی از مهمترین مؤلفه های آن می توان به وجود ارتباطی معنادار با خلود و میل به جاودانگی انسان پی برد. از این رو ما در این مقاله ضمن معرفی اجمالی از هوش معنوی و میل به جاودانگی انسان، به طور خاص از منظر اسلام، وجود هوش معنوی را به عنوان دلیلی بر خلود و جاودانگی انسان پس از مرگ در نظر می گیریم. امید که این تلاش راهگشای تأملات گسترده تری از هوش معنوی در حوزه مطالعات اسلامی، نظرا و عملا، قرار گیرد.

برزخ در مسیحیت

برزخ در مسیحیت

عالم برزخ فاصله ای است میان دنیا و آخرت...

با اینکه اطلاعات زیادی از عالم برزخ در دست نیست، اما وجود آن از منظر اسلام از مسلمات است.

وجود این عالم در عین اثبات خلود و جاودانگی نفس، پاداش و عقاب الهی پس از مرگ، موکول کردن قیامت و حساب و کتاب نهایی به آینده را دربردارد.

تنها آیه ای از قرآن که می تواند شاهدی بر وجود عالم برزخ باشد آیه شریفه

« و من ورائهم برزخ الی یوم یبعثون»

( مؤمنون، 100)

می باشد. که البته تفاسیر در مورد آن مختلف است.

اکنون سؤال این است که در مسیحیت برزخ و زندگی پس از مرگ چه جایگاهی دارد؟؟

...

آموزه برزخ از تعالیم اساسی مسیحیت کاتولیک، ارتدوکس و دین اسلام است. از منظر کاتولیک‌ها و ارتدوکس ها ارواح انسان‌ها تا زمان برپایی قیامت، به صورت موقت در عالم برزخ به سر می‌برند. با این حال کاتولیک‌ها نیز معتقدند برزخ جایگاه پاک کنندگی برای معتقدان گناهکاری را دارد که در عین دوستی با خدا از دنیا رفته اند و با وجود توبه در دنیا، فرصت جبران کارهای خطای خود را نداشته‌اند. اما به عقیده ارتدوکس پاک کنندگی برزخ مردود است. زیرا  برزخ مکانی است که تمام ارواح قبل از داوری عمومی آخرت، تحت داوری خاص قرار گرفته و مشمول عذاب یا پاداش موقت می شوند. در نهایت پروتستان‌ها با رد  عالم برزخ می پندارند کسانی که مشمول فیض الهی شده‌اند نجات یافته و دیگر نیازی به پاک شدن ندارند. گرچه در کتاب مقدس بیان آشکاری درباره برزخ وجود ندارد، بیشتر اطلاعات در این باره از آباء کلیسا و مسیحیان اولیه است. چه بسا این اطلاعات نیز از آن مسیحیت نباشد و تحت تأثیر دیگر ادیان یا آیین ها وارد ادبیات مسیحیت شده باشد.

در این میان تقریبا در تمام فرقه های اسلامی برزخ  به عنوان عالم واسطه بین دنیا و آخرت که ارواح در آنجا بخصی از پاداش و عذاب ابدی خود را دریافت می‌کنند، مورد قبول است. عذاب های برزخ برای بعضی کسان  به عنوان کفاره بدی هایشان محسوب می‌شود تا کاملا پاک شده و وارد بهشت جاوید شوند. از این منظر بیشتر اطلاعات آیین اسلام درباره حیات پس از مرگ و برزخ حاصل روایاتی است که در این زمینه وجود دارد؛ و ما در این باره از آیات قرآن چیز زیادی به دست نمی آوریم.

نتیجه این که اسلام با مکتب ارتودکس در رابطه با آموزه برزخ بیشترین شباهت، و با آیین کاتولیک اندک تشابهی دارد. اما در مقایسه با مذهب پروتستان هیچ نسبتی ندارد. زیرا از اساس آنان چنین عالمی را انکار می کنند.