فریب مرگ
الهیات مرگ: فریب مرگ
یکی از مسلمات آدمی در طول تاریخ مرگ و پایان حیات او در این عالم است.
گرچه آدمی فطرتا خواستار جاودانگی و حیات ابدی است؛ اما این آرزو حداقل در این جهان مادی میسر نیست.
شاید بهتر باشد بگوییم که تا به حال میسر نشده است.
اما مگر می شود روزی فرا رسد که آدمی بر مرگ خود فایق آید یا آن را تا مدت مدیدی به تعویق بیاندازد؟
چندین دهه از تکنولوژی سرمازیستی می گذرد؛ تکنولوژی که در آن با منجمد نگه داشتن بدن افراد در حال مرگ، امید و آرزوی آنان را برای بازگشت به حیات زنده نگاه می دارد.
گرچه این تکنولوژی همچنان در ابهام قرار دارد و هنوز به نتیجه دلخواه خود نرسیده است، اما شواهدی بدست آمده مبنی بر این که با سرد نگه داشتن مغز افرادی که در حال مرگند، می توان مغز آنان را از مرگ نجات داده و امید بازگشت به زندگی را در آنان افزایش داد.
واضح است که این مطالعات در ابتدای راه است و برای دستیابی به نتایج بیشتر به زمان بیشتری هم نیاز است.
اکنون سؤال این است که اگر یک روزی این فرضیه به نظریه ای علمی تبدیل شود، جایگاه مرگ در الهیات چگونه خواهد بود؟
اگر مرگ از منظر دینی جدا شدن روح از بدن باشد، فریب مرگ یا تعویق آن چه معنایی خواهد داشت؟
آیا می شود روح جدا شده از بدن را باز به بدن برگرداند؟
....
